Kula Grief Ceremony

➳ Een ceremonie in gemeenschap, om verdriet en emoties te uiten, gedragenheid en verbondenheid te ervaren

Veel oude culturen houden rouwceremonieën met de hele kula (stam), maar in de westerse cultuur is er een collectieve ontkenning, onderdrukking en verdoving van verdriet en de onderliggende emoties. We zijn vaak bevroren en losgekoppeld van ons emotionele lichaam.

"Loss and sorrow pull us inward and downward towards the interior and the felt sense of soul. (...) Grief leads us back to the body through its wild, heavy, twisting presence. And through the body we are brought back again into the greater conversation with the living world." - uit 'The Wild Edge of Sorrow' van Francis Weller

Tijdens deze ceremonie openen we de 5 gates of grief (ontworpen door Francis Weller) om deze ontkende en vergeten delen van onze psyche uit te nodigen. Tijdens deze ceremonie zijn we allemaal zowel rouwers als spaceholders. We hebben de container van de gemeenschap nodig om echt los te laten, want als we zelf de container zijn, 'recyclen' we ons verdriet vaak in plaats van het los te laten. Diepgaande structurele veranderingen vereisen een betrouwbaar psychosociaal kader.

"Lene managed, in just two hours, to create a well-held space for people to go deep into grief and express, without words, all the emotions that come with it. The grief ceremony gave me new insights and enabled me ultimately to move through a major life transition. It is so rare in our society to have a space to feel everything and express the emotions completely with body and voice and in the company of others. Truly liberating."

Natalie